++++++++++++++++กูเหงา... ขอระบาย ก่อนที่มันจะระเบิด++++++++++

(ขอระบาย)

ตอนนี้อารมณ์ม่วงๆไงมะรุ

เหอๆ อาจเปงเพราะอะไรๆ ไม่เปงดั่งใจซักอย่าง

อยากนั่งคุยกะพวกเมิงจัง (601)

เผื่ออะไรๆ ในใจกูจะดีขึ้น

เหมือนต้องเก็บกดไว้คนเดียวเรยว่ะ ความเฮฮาในตัวกูเหมือน

จะเลเวลลดลงเรื่อยๆ เมื่อไม่มีคนหัวเราะ

อยากเจอพวกเมิงเจงๆ

กูเหนื่อยที่ต้องนั่งออนเอ็มทั้งวัน ออนฮิห้าทั้งวัน ออนเฟสบุคทั้งวัน

แต่กลับไม่ได้ความรุสึกเดิมกลับมาเรย ไม่รุพวกเมิงหายไปไหนกานหมด

แต่กูก้อสงสัยว่า...

ทำไมถึงมีแค่กูที่ไม่มีไรทำเรย ที่ไม่ไปไหนซะที ยังมานั่งออนทุกอย่างอยุคนเดียว

กูเริ่มนอนดึกเรื่อยๆ ไม่ง่วง ว่ะ

กลายเปงคนกลางคืนไปซะงั้น เหอๆ

เฮ้อ เมื่อไหร่กูจะออกจากวงจรชีวิตแบบนี้ได้ซะทีก้อไม่รุ

เมื่อไหร่ กูจะเจอทางออก กูจะได้เจออะไรดีๆบ้าง

กูก้องงว่าบอร์ดเราเริ่มร้างอีกแล้ว

เพราะพวกเมิงไม่มีเน็ตรึลืมไปที่จะเข้ามาดูวะ

เห้อ พูดไปก้อเท่านั้น คนที่เข้าก้อเข้าจัง แต่ที่ไม่ก้อไม่เร๊ย

น่าน้อยใจแทนคนสร้างเว็บ

กูไม่รุเปงไรวันนี้ อาจเปงเพราะกูนอนไม่หลับ รึจะเปงเม็นก้อไม่รุ

กูเหนื่อย กูอยากคุยกะพวกเมิงน่ะ เพราะพวกเมิงน่าจะรุว่ากูเปงคนคิดมากแค่ไหน

ยิ่งเด๋วนี้ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยแร้ว ยิ่งโคดเบื่อ

กูคิดหลายเรื่องมากมาย แต่ไม่มีคัยที่จะฟังกูพูดเรย

เรยมาพูดลงบอร์ดห้องละกัน กูคิดมากเรื่องที่เรียน เหอๆ นะ บอกทำไมก้อไม่รุ

คิดมากเรื่อง น้อง (เต้นท์) เหอๆ นะ กูก้อโง่อีกแล้ว ที่ไปหลงรักน้องเขาตอนใกล้จะจบ

กูก้อเปงคนทุ่มเว่อด้วยสิ เรื่องใหย่เรยที่จะตัดใจ เหนื่อย เพราะน้องเขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะไม่พอใจกูเรย

คุยก้อคุย ให้อะไรก้อเอา พูดก้อพูดดีด้วย กูเรยยิ่งตัดใจยากไปใหย่

เหนื่อย

อยากเล่าให้พวกเมิงรุมากก่านี้อีกนะ เรื่องที่อยุในหัวกูเนี่ย สร้างวัดได้เรย เยอะมาก

ออนอยุทุกวันเพื่อนก้อหายไปทุกวันเหมือนกัน กูอยากมีรัยทำเหมือนพวกเมิงจัง

จะได้ไม่ต้องมานั่งบ่นอยุคนเดียว

เหอๆ

คิดถึงตอนที่พวกเมิงให้กำลังใจกูจัง (น้ำตาไหล)

คิดถึงตอนที่พวกเมิงหัวเราะกูจัง

ย้อนเวลาได้มั้ย กูจะได้ทำอะไรให้มานดีก่าเดิม ให้พวกเมิงจำกูได้โดยไม่ลืมกู

ตอนนี้ไม่เจอพวกเมิง กูอาจกลายเปงใครก้อไม่รุ อีอ้วนๆขี้บ่น

ที่ชอบทักทุกครั้งที่พวกเมิงออนเอ็ม เพราะกูอยากให้อารมณ์นั้นกลับมา

ตอนที่อยุด้วยกานที่รร

ไม่รุพวกเมิงยังรุสึกเหมือนเดิมมั้ย

แต่กูเหมือนเดิมตลอด

อยากบอกว่าคิดถึง แต่คำนี้พูดบ่อยเกินไปมานอาจทำให้คนที่ได้ยิน เบื่อและ

ไม่รุสึกถึง อารมณ์นั้นจริงๆ แต่เมื่อเราอยุไกลกันมากขึ้น คำนี้

ที่กูพูดมา

หวังว่ามานจะสะกิดใจพวกเมิงมั่งนะ

รักและคิดถึงT_T





ทั้งหมดที่พูดมา เพราะกูคิดถึงพวกเมิง สั้นๆ...กูเหงา

โอ๊ยๆๆๆ อีออย บิ้วจิง
เมิงเหงามึงก้อโทรมาคุยกะกูก้อได้
แต่ก้อจริงอย่างที่มึงว่า บอร์ดเริ่มร้าง เพื่อนเริ่มหาย
กูก้อใจหายที่ภาพวันเก่าๆมานเริ่มจางลงเรื่อยๆแล้วหน่ะสิ
กูขอย้อนเวลากลับไปกับมึงบ้างนะ หะๆ
บางวันที่ตื่นมา มันก้อคิดถึงเพื่อนมากๆ คิดถึงตอนอยู่โรงเรียน
โคดทรมานเลยความรู้สึกนี้ ไปโรงเรียนทุกวันนี้ก้อเจอ มึง อีแพร อีกุ แอ็บ บิว อีหยก
จาก51 ชีวิต เจอกานอยู่แค่นี้ อยากบอกว่าคิดถึงพวกมึงมากเช่นกัน มึงด้วยอีออย
เอาเปนว่า อย่าให้มิตรภาพของพวกเรามานจางหายไปกับกาลเวลาเลยนะ
กลับมาเปนเหมือนเดิม เหมือนวันเก่าๆนะทุกคน
กูรักพวกมึงมากๆๆๆๆ นะ (เหมือนเขียนเฟรนชิพเลย 55)
เออ เฟรนชิพหน่ะ วันเอาเกรด เอาเฟรนชิพมาให้ด้วยนะใครที่ยังไม่ได้ให้หน่ะ
ฝากอีออย แม็กกี้ก้อได้ กูอยากได้เฟรนชิพเอามาอ่าน
สุดท้ายก้อ กูรักพวกมึง 601 DMSU#11 สุดหัวใจ

ขอด้วยคนดิ
คิดถึงเพื่อนมากมาก
กุว่าบอร์ดจะร้างจิงละ
พวกที่เห็นก้อเห็นอยู่เรื่อยไป คนที่หายก้อไม่ได้ข่าวคราวบ้างเลยอ่า
กุเห็นเพื่อนออนเอ็มนะ แต่กุไม่กล้าทักเท่าไร่เลย กุกลัวไม่มีไรคุย
แต่กุคิดถึงมากจิงๆนะ
เปนเศร้าๆ ง๋อยๆ อยากฝอย เฮฮา บ้านแตก อารายอย่างงี้
แต่ก้อไม่เจอใครเนอะ อิจฉาพวกสารคามที่เจอกันนะ
อยากโผล่หน้าไปมากมาย ไปห้องสมุด ไปตลาดน้อย
ไปร้องเกะ ไปกิน และอื่นๆอีกมากมาย

อยู๋บ้านแบบเซงฉิบ กุก้อไม่มีไรทำเหมือนมึงแหละออย
และเรื่องน้องนะมึงอย่าคิดมากสิเว้ย คิดถึงพวกกุเข้าไว้
อิอิ เด๋วเรื่องน้องลดลง สู้สู้เข้าไว้นะเด็กแอด ^^

ย้อนเวลาได้ก้อดีสิเนอะ แบบพวกมึงว่า กุจะนั่งเล่นในห้อง 601 ให้คุ้ม
อยู่กะพวกมึงให้คุ้ม (กุว่าที่ผ่านมาก้อคุ้มอยู่นะ 55+)

เอาเปนว่าเพื่อน 601 กุคิดถึงพวกมึงทุกคนเรยนะ
พูดแล้วอายว่ะ

อย่าเครียดเมิงงงงงงงงงง

กุก้ยังไม่มีที่เรียนเหมือนกาน แล้วเมิงรุอารายไหม..เมิงยังดีนะที่เมิงอ่ามีเป้าหมาย

ไม่เหมือนกุ ตอนนี้กุไม่มีอารายเลยในสมอง ไม่รุด้วยซ้ำว่าตัวเองอยากเรียนอาราย

ไม่รุว่าอนาคตจะเปนไงต่อไป สับสนมาก วุ่นวายจิงๆๆๆๆๆๆๆ

หวังว่าคะแนนแอดกุคงออกมาดีหน่อย ไม่อยากเส้าอีก ไม่อยากเสียน้ามตาหว่ะ

....................

ตอนนี้กุยุบ้าน เซงมาก เหงามาก ไม่มีเพื่อนเลย
คิดถึงเพื่อนๆๆที่ห้องมาก วันๆกุก้นั่งเปิดดูรุปเพื่อนๆๆ
ดูซ้ำไปซ้ำมายุนั่นแร่ะ รูปเดิมๆ แต่ทำไมก้ไม่รุนะ...กุไม่เส้าหว่ะ
กลับรุสึกซึ้ง ยิ้ม ละก้มีความสุขเล็กๆ ว่ะ เป็นเพราะไรวะ???
คิดถึงห้องรกๆ ห้องที่มีกระจกอยู่ข้างหลังให้กุหันหลังไปแอ๊บแบ๊ว แอ๊บสวย
ห้องที่มีเสียงเฮฮา เสียงอิออย ริสา จูโน่ หยิง เอิท กิ๊ตตี้ พี่บอม อิตาลกะบักเต้ตีกาน อิปุ้ยโดนรุม
ละก้อิกหลายๆคนที่ชอบส่งเสียงในห้อง นึกแล้วยิ้มทุกที
ยิ่งตอนที่พุหยิงก่าพุชายเถียงกาน โคตรชอบอ่า ฮาสุดๆๆๆ
คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ คิดถึงหลายๆคน หลายๆเหตุการณ์
ยิ่งตอนกีฬาสียิ่งมีความสุขเพราะได้ทำงานกับเพื่อนหลายๆคน ได้คุยกะคนที่ไม่เคยคุย
เพราะนี่แร่ะเลยทำให้กุได้คุยกะพี่ยู่ ทอป ใหม่ ริสา เดี่ยว ปุ้ย อีแพร หยก ละก้อิกหลายๆคนที่ไม่เคยได้คุยกาน
นึกแล้วรุสึกดีสุดๆ รุสึกรักเพื่อนมากมายก่ายกอง ว่าไหมออย
เมิงลองคิดแบบกุดูนะออย แล้วเมิงจามีความสุขมากยิ่งขึ้น
ทั้งๆที่เมิงยุคนเดียว ออนคนเดียว เม้นคนเดียว แต่...เมิงรุไหม
แค่เมิงลองย้อนคิดในแบบเชิงบวกไม่ใช่อารมเส้า....แค่นี้เมิงก้สุขยิ่งขึ้นแร้ววว โอเคไหม???
...............
ส่วนเรื่องความรักของเมิงนะ!!!
กุเองก้ชอบพูดเรื่องแบบนี้นะ เพราะ เพื่อนก้ชอบมาปรึกสากุบ่อยๆ
อย่างที่เมิงเคยเหงอ่าแร่ะ...กุพอช่วยเมิงได้ป่ะ???

เมิงรุอารายไหม..สุขใจที่ได้รักได้ฝันได้เพ้อดีกว่า สุขใจที่รอหวังคำตอบว่า "ใช่" นะ
การที่เรารักใครสักคน เราก้หวังใช่ไหมว่า สักวัน! เขาคนนั้นน่าจะสนใจเรา คุยกะเรา อวยพรให้เรา
หรือว่า ไปไหนมาไหนกะเรา .. เราหวังแบบนี้ใช่ไหม เพราะ ความหวังนี้แร่ะที่ทำให้เรามีความสุข
เพราะฉะนั้น เมิงจะไปหวังทำไมกะคำตอบว่าตกลงเขาคิดยังไงกะเมิง...แค่..
เขาดีก่าเมิง คุยก่าเมิง ตอบรับความหวังดีจากเมิง แค่นี้ความหวังของเมิงก้สมหวังแร้ววววจิงไหม
แค่นี้เมิงก้ยิ้มได้แร้วจิงไหม??? ความสุขเล็กๆน้อยๆแบบนี้ ถึงจะไม่มาก แต่มันก้คือความสุขไม่ใช่เหรอ
ดีกว่าเราไม่ได้รับมันจากใครเลยนะ ... อิกอย่างเมิงก่าเขาก้ห่างๆกัน เพราะฉะนั้น มิตรภาพอย่างที่เปนยุตอนนี้
อาจจะดีกว่า มิตรภาพหรือความสัมพันธ์หลังจากที่เมิงพยายามขุดคำตอบจากเขาก้ได้ว่า "ตกลงเขาคิดไงกะเมิง"
....ถ้าลึกเกินไปกว่านี้อาจจะยิ่งตัดใจยากไง อย่างงั้นแร้ว ก้มีความสุขกะสิ่งที่ได้รับตอนนี้แร่ะดีแล้ว
ไม่ต้องคิดถึงอนาคต แค่เขาดีกับเราก้พอแล้ว...ถ้าพระเจ้าจะเห็นด้วยกะความรุสึกเมิง
เด๊วก้ประทานเขามาให้เมิงเองแร่ะ โดยที่เมิงไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ...มันคือ พรหมลิขิต ไง
แค่ได้พบ ได้เจอ ได้คุย ได้รัก ได้ห่วง ก้ดีแล้ววววววววว
เปนกำลังใจให้เว่ยยยย ...เมิงก้เปนกำลังใจให้กุด้วยน้า ...เพราะ
"ระยะทางกะความห่างไกล ความรุสึก ละก้ โอกาส" มันทำให้กุกลัวอย่างบอกไม่ถูกเลย
สู้ๆๆน้า!!!! รักเมิงที่สุด เพื่อนของกุ เพื่อนที่ดีสำหรับกุ อิออย กุรักเมิง!!!


ต้องมีสักวันแร่ะน่ะที่เราจะได้กลับมาพบกะความทรงจำดีๆของเราในวันวาน
เด๊ววันนั้นก้ต้องมาถึง เพราะ มิตรภาพไม่เคยหายไปไหน เพื่อนไม่เคยหายไปไหน
ยังอยู่รอเมิงที่เดิม ตรงสักที่ในหัวใจของเมิงเอง......

อย่าเครียด ๆ ๆ ๆ สักวันมันต้องเปนของเรา!!!



รักเพื่อนๆทุกคนนะ รัก 601#11 รักเทอ รักนาย รักคุน รัก รัก รักที่ปรึกสาด้วย อิอิ


แล้วเจอกัล จุปๆๆๆๆๆ

ซุมห่าเอ๊ย ย ยย ย !
เอาล่ะ เล่นมาทำซึ้งกันเยี่ยง งง เน้ เขียนเรื่องสั้นกันไปเรยทีเดียว


อีดอกออยค่ะ ตอนนี้กูก็เคลียดไม่แพ้มึง ทุกวันนี้กูแทบจะบูชาพระแม่ทุรคา
กูเครีย ด ด ด ด !!!!
ไม่รู้คะแนนจะออกมาเป็นยังไง พ่อถามแม่งทุกวันว่าคะแนนออกตอนไหน
พี่น้อง ลุง ป้า น้า อา ก็ถามอยุนั่นแระจะเรียนไร โอ้ว ว ว บอกไปก่อนดีมั้ย? ว่าจะเรียนราม!
กูเชื่อนะว่า ซักวันมันต้องเป็นของเรา นานแค่ไหนกูก็จะรอ , ,, ,,,
หลายคนอาจเหยียดว่าหนังหน้าอย่างพวกเราจะมีปัญญามั้ย?
ฮึ่ มม ทนเอาไว้มึง วันนั้นจะมาถึง
ตอนนี้มันยังไม่ถึงวันตัดสิ้นอนาคต ทำได้แค่ รอ อ อ ว่ะ ทำได้แค่นี้จริงๆ

กูว่าถูกอย่างบักอั๋นพูด ความทรงจำไม่ได้สิ้นสุดเพียงเท่านี้
ตอนนี้เราก็แค่แยกย้ายกันไป
อาจห่างๆ กันบ้าง คุยกันน้อยลงบ้าง
แต่ต้องเข้าใจนะวุ้ย ว่าทุกคนต้องไปทำตามความฝันของตัวเอง
จะให้มาคุยเล่นๆหัวๆกันเหมือนเดิมคงไม่ได้อีกแล้ว
้เพราะช่วงเวลาแบบนั้นได้หมดไปแล้ว
แต่กูกะมึงตอนนี้ จะต้องขอบคุณช่วงเวลาทั้งหมดที่ผ่านไป
ขอบคุณ เพื่อนทุกคนที่มาช่วยเดิมเต็ม กูไม่รู้หรอกนะ ถ้าไม่เจอพวกมึง ตอนนี้กูจะทำไรอยุ
อาจไม่มีช่วงเวลาให้นึกถึงมากขนาดนี้ อาจไม่เคยทำอะไรมากมายขนาดนี้
ขอบคุณ ที่ทำให้รู้ว่ากูเป็นใคร ทำอะไรได้ มีจุดยืนได้อย่างวันนี้
ขอบคุณ ที่ทำให้ตลอดหกปีที่ผ่านมา กูอยากไปโรงเรียนทุกวัน อยาเจอหน้าพวกมึง อยากคุยกะพวกมึง
ขอบคุณ ที่ให้คำปรึกษา แม้ไม่ช่วยอะไรมาก แต่มันก็ทำให้กูรู้ว่ามีคนที่ห่วงกู รักกู
ขอบคุณ ที่ช่วยสร้างความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต ทำให้เวลาที่กูเหนื่อยๆ กูยังมีคนที่กูสามารถนึกถึงได้


กูเขียนซึ้งไม่เป็นว่ะ
กูไม่ค่อยอยากเขียนความทรงจำเก่าๆ กูกลัวทนไม่ไ้ด้ (ดอกมั้ย?)
ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าบ่อยล่ะดีแล้ว
กูจะได้เหงาๆ
กูจะได้รู้ว่าต่อไปกูจะต้องอยุคนเดียว
มาให้เห็นบ่อยๆ กูจะปรับตัวไม่ได้
ถ้าเหงามากๆ กูจะได้รู้จักคำว่าคิดถึงบ้าง ฮิ้ว วว ~

กูชอบ SMS นะ ส่งมาบ้างก็ดี ไม่ต้องกลัวว่าจะส่งอะไรมา
ส่งมาว่า "วันนี้กูเกือบขี้ไม่ออก คิดถึงมึงว่ะ" แค่เนี่ยยย
ขอแค่ส่งมาก็ดีใจจะตายห่าอยุแล้ว


ปล.สำหรับความรักมึงนะออย กูไม่รู้จะให้คำปรึกษามึงยังไง เพราะกูก็ไม่เคย แต่กูว่าแค่น้องสนใจมึงก็ดีแล้ว ไม่ว่าเปนแฟน เปนพี่ อะไรก็ตาม กูว่ามันก็ให้ความรู้สึกดีๆแร้ว เพราะมึงจะได้รู้ว่า อย่างน้อย น้อง ก็ยังนึกถึงมึง จำมึงได้ ^^~

ปล2.เอ่ออ ออนเอ็มเหนแค่มนุษย์กลางคืน



ดีใจที่เป็น 601 Dmsu# 11
ดีใจที่เ็ป็น number 1 ให้พวกมึง ฮ่าๆๆๆๆ

รัก

รัก

รัก
รัก


รัก


รัก

รัก
คงไม่มากเกินไปสำหรับพวกมึง
เจอกันอีกนะ ^^



>>>> รักมากมายค่ะ

อ่า...อ่านไปอ่านมาแร้ว...
น้ามตาจาไห เย้ยยย!!
น้ามตาจาไส เย้ยยยย!!
น้ามตาจาไหล เย้ยยยย!!...........ถูกแล้ว !!
(ช่วยอ่านแบบมีอารมร่วมด้วย...ถ้าจาดีให้คนอื่นมาช่วยเย้ยด้วย จาดีมาก)

อืม...คิดถึงพวกมึงมากจิง ๆ ความรุวึกกุทั้งหมดก็...กลับไปอ่านเม้นข้างบนทั้งหมดอีกรอบละกันนะ แหะๆ...พวกมึงเขียนไปหมดแร้วว่ะ
ออยเอ้ย...ชีวิตกุมานก็ไม่ต่างจากีวิตมึงเท่าไหร่หรอก...ขนาดกุติดเกมมากๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้กุก็เบื่อเกมว่ะ...

กุฝันถึงโรงเรียนตลอด...ฝันเห็นห้องเราตลอด...ฝันเห็นเพื่อนๆ.....จนบางทีกุไม่อยากตื่น...ตื่นแร้วนอนต่อเพื่อจะฝันต่อ

เด่วนี้มุกกุเน่ามากเรย...ไม่พัฒนาเรย.........ไม่มีครายมาเล่นมุกแปกๆร่วมกับกุเรย เหงาว่ะ...
แต่ฟามจิงก็คือฟามจิงละนะ เคยบ้ายังไงกุเชื่อว่าพวกมึงก็ยังบ้าอย่างนั้นแหละ...ตอนนี้ก็แค่แยกย้าย...

เพื่อที่จาได้พบกันใหม่...


เน๊าะ!!! (กุเขียนซึ้งไม่เป็นว่ะ งิงิ)


ออย สู้ๆเว้ย มึงว่างๆก็ลองโทรหาใครสักคนแร้วหัวเราะดู...
กุเชื่อว่าเสียงหัวเราะที่มึงคุ้นเคยจาตอบมึงกลับมาแน่...(พร้อมกับคำด่าสารพัดว่ามึงเป็นเชรี่ยยยยยยย!!! อาราย?)



เอิ้กๆ...รักเน้อ ขุดสุดชีวิตเว้ยยย บอดแห่งนี้ >//<

ตอนนี้เราแยกกัน...แต่คำว่า"เพื่อน"ไม่ได้แยกไปจากเรา...ซักกะหน่อย ^^


แร้วก็...มองโลกในแง่ดี ทุกอย่างจาสวยขึ้น รวมทั้งตัวเราด้วย อิอิ
รักแร้วอย่าคาดหวัง...แร้วเราจาไม่ผิดหวังในความรัก...........

มีความสุขกับการให้...ก็พอแร้วนะจ๊ะ
(เพราะไม่เคยได้รับเรยเริ่มปลง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ)



รักพวกเมิง มากกว่าที่เคยรัก

ps.ลืมตอบอีแพรที่ถามว่าดอกมั้ย?
ตอบว่า ดอกมากกกก อิอิ

จุ๊บๆ

แงแง

เม้นกันยาวจัง

กุกลายเป็นเม้นน้อยๆเลย

ฮือๆ



ไม่ไหวๆ คิดถึงจนเอาไปฝันเลยหรออิ๋งๆ

เหอๆ

กุไม่ฝันว่ะ เพราะกุคิดถึงจนนอนมะหลับ

ชอบนึกถึงเพื่อนก่อนหลับตา

อิอิ

ซึ้งมะๆ

กุนึกว่ากุอ่านนิยาย ก่าจะได้เม้น ปวดตา -*-

ทุกคนเจอเรื่องเดวกัน แต่อาจจะมีความรุสึกต่อเรื่องนั้นต่างกัน เป็นทำมะดานะ

และก้อเปนทำมะดาที่จะคิดมาก

เอาเหอะ ยังงัยก้อคงจะผ่านพ้นไปได้
ทุกคน รวมทั้งกุด้วยละที่คิดถึงพวกเมิง อยากย้อนวันเก่าๆ ซึ่งเปนไปมะได้
งั้นก้อเกบไว้เปนความทรงจำดีๆแล้วกัน อย่าไปมองหาแต่อดีตเลย
ว่าเราเคยทำมาดีมะพอในอดีต คิดไปก้อแก้รัยมะได้ยุดี คิดกะปัจจุบันดีก่า

เรื่องหัวจัย...ลำบากเหมือนกันแฮะ แต่ก้อต้องอย่ายึดติดแล้วกัน มันก้อเป็นอดีต
ที่รุว่าคงจะยกระดับความสัมพันธ์ไปมากก่านี้มะได้ สุ้ๆนะ อาจจะยากก่าพูด แต่จะทำไงได้?..

บอกว่ามะมีรัยทำ เซง? เป็นกันทุกคนแหละเราในตอนนี้ อยากเจอเพื่อนเหมือนกัน กุนิดีใจจัง
ได้เจอเพื่อนตอนวันรับ ปพ กะใบจบ พอกลับมาบ้าน ความรุสึกเดิมก้อเข้ามาอีกเหมือนเก่า
กิจกรรมที่ทำก้อแบบเดิมๆเหมือนกันอีก นอนนานๆ ตื่นมาก้อ กิน เล่นเกม เล่นเน็ต นี่กุยังคิดเลยว่า
กุอยากไปเรียนพิเสดกะเพื่อนเหมือนเดิมที่ ขก. ถึงแม้มันจะเซง แต่อย่างน้อยก้อมีรัยดีๆได้ทำ
ยิ่งคิด ก้อยิ่ง build อารมได้อีก

พิมมานานละ สุดท้าย อยากบอกว่า ไม่ได้คิดงี้คนเดวหรอก กุก้อคิด แต่ยุที่ว่าจะจัดการความคิด
ความรุสึกของตัวเองยังงัย ถ้าไม่สบายใจจิงๆ โทสับก้อได้ นัดกินก้อดี(กุชอบบ)อดีตมันผ่านไปแล้ว
แต่ทุกคนก้อต้องก้าวไปข้างหน้าตามทางของตัวเอง เราก้อต้องคอยยินดีกะความสำเร็จกันละกันด้วยนะ
เอาใจช่วย

เอออ...ว่าแต่..........................
ปิดเทอมอย่างนี้...


คนที่ไม่ได้ไปเรียนพิเศษ ขก อ่า...


มีครายคิดถึง อ.อุ๊บ้างแมะ????

ฮิๆๆๆ




เบื่อ...ไม่อยากเรียน...แต่พอไม่ได้เรียน......ก็เหงาว่ะ
ฝันดีกันอีกคืนนะเพื่อนๆทุกคน

จุ๊บๆ

คิด อ.อุ๊ ดิ

แม้จะหลับเวลาเจอ

แต่พอไม่เจอทำให้นอนมะหลับ

กร๊ากกกกกก

อยากไปเรียนพิเสดต่ออะ

มันว่างเกิน

มะมีรัยทำปานนั้น

นี่พวกเมิงจะออกนอกเรื่องกานเพื่อ...

แม่งหายซึ้งเรย

ว่าจะอ่านเรื่องสั้นจากเพื่อนซะหน่อย

กลายเปง.....

เห้อ เสียรมณ์ คนตั้งกระทู้

แต่งเรื่องสั้น นิยายกันเลยทีเดีย ว ว ว
ซึ้ง อ่านแล้วน้ำตาเล็ด TT
เบื่อคำว่า "คิดถึง" กันแล้วใช่มั้ย?
เอาคำว่า รักมาก รักที่สุด ได้มั้ย?

อ่ะ...กุขอโทด ออย

แหะๆๆๆๆๆๆ...พอดีซึ้งไม่ค่อยเป็น อิอิ




เอาเป็นว่า............. รักมาก รักที่สุด ละกัน อิอิ


ฝันหวานนะจ๊ะ เพื่อน ๆ ทุกคน

เอาด้วยคน

ซึ้งมะเปนอ่า

ขอโทษคนตั้งกระทู้

ต่อไปจะไปหัดแต่งเรื่องสั้นที่มันซึ้งก่านี้

จะเอาให้ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย


แต่ตอนนี้กุคิดถึงพวกมึงจนนอนมะหลับอีกแระ

แวะมาบอกว่า ฝันหวานนะเพื่อนๆที่รัก

บอกรักบ่อยๆมะดีเนอะ

เด๋วมะซึ้ง

เอาใหม่ๆๆ

เกลียดพวกมึงจิงที่ทำให้กุเปนแบบนี้

ชิชิ

ต้องมะหลับมะนอน

มาเม้นถึงใครก้อไม่รุ

กระทู้้เริ่มกลายพันธุ์


[You must be registered and logged in to see this image.]

กลายเพราะเมิงคนแรกเรยแหละอีอั๋น....อิอิ

ช่ายเพราะมึงแหละอั้น

เมื่อคืนเล่น face book มันดี

ออยกะกุรุมอั้น

ห้าห้า

เว็บมาสเตอร์กวนตีนนนนนนนน

ใช่!!! เว็บมาสเตอเชรี่ยอาราย หายหัวไปเรย

ไม่อัพด่งอัพเดท ไม่พ่งไม่พูด หายหงหายหัวไปเรยนะมึง หึหึหึ
อย่าให้รุมๆๆๆๆ อิอิ

รุมแล้วงาย

สุดท้ายก็แพ้กรูเหมือนเดิม

555555555

รุได้ไงว่าแพ้

วันนั้นกุแค่ง่วงนอนก่อน

ว้อยยยยยยยย

เฮ้อ...ใช่ๆ...อย่างแก(อั๋น)คงไม่ครนาส้นตีน(ด้านๆ)ของท็อปหรอก ฮิๆๆๆๆ



หนีดีฝ่า.....ฟิ้ว(เสียงพริ้วลม ฮ๋าๆๆๆๆ)

คุยกันเองซะพวกเมิงงงงง